چه فایده دارد که آدم بخواهد دائم رنج و اندوهش را بازنگری کند؟مثل این است که یکسره با یک زخم ور بروی و نگذاری التیام پیدا کند.

میخواهم اقلا یک نفر باشد که من با او از همه چیز همانطور حرف بزنم که با خودم حرف میزنم.

داستایوفسکی